Bazı insanlar bilhassa gelişim çağındaki gençler, hayatı toz pembe zannederler. Ancak yeterli azim ve gayreti göstermeyenlere hayat çok acımasızdır. Bazıları hayatta emeksiz bazı şeylere sahip oluyor gibi görünebilir, aslında bunların bir kısmı onların sonunu hazırlar. Bazen gayr-i meşru şekilde kısa yoldan köşe dönenler de bulunabilir. Bunların bindikleri araba, oturdukları ev vs. dışarıdan bakanların gözünü kamaştırabilir. Ama huzur ve mutluluk ile; varlık, makam ve mevki arasında doğru bir orantı yoktur. Çokları dışı seni yakar içi beni yakar noktasındadır.
Helal dairesi ve meşru yollardan başka bir şekilde, huzur ve mutluluk kapısı aralanamaz. Meşru ve helal yoldan gitmeyenler, her daim korku ve tehlike içindedir. Başlarına nerde neyin geleceğini kestirmek mümkün değildir. Harama bulaşanlar, daha dünyada vizdan azabı ile başbaşa kalırlar.
Hayat çok acımasızdır. Gelişim çağında doğru bir istikamet belirleyemeyenler, bunun bedelini ağır ödeyebilirler. Birilerinin rehberliğine her daim ihtiyaç olabilir. Bataklığın kötülüğünü, içine girip tecrübe etmeye kalkmak ahmaklık olur.
Helal dairesi ve meşru yollardan başka bir şekilde, huzur ve mutluluk kapısı aralanamaz. Meşru ve helal yoldan gitmeyenler, her daim korku ve tehlike içindedir. Başlarına nerde neyin geleceğini kestirmek mümkün değildir. Harama bulaşanlar, daha dünyada vizdan azabı ile başbaşa kalırlar.
Hayat çok acımasızdır. Gelişim çağında doğru bir istikamet belirleyemeyenler, bunun bedelini ağır ödeyebilirler. Birilerinin rehberliğine her daim ihtiyaç olabilir. Bataklığın kötülüğünü, içine girip tecrübe etmeye kalkmak ahmaklık olur.
İnsani gelişim, iradeli azim ve gayret ile istikamet üzere olmayı gerektirir.