Evrendeki canlılar içinde en değerli varlık insandır.
İnsandaki iç enerjiyi açığa çıkarmak biz eğitimcilerin vazifesidir.
İnsanî gelişim, kişisel gelişime alternatif olarak olgunlaştırılmıştır. Kişisel gelişim egoyu ön plana çıkarırken, insani gelişim, insanî, sosyal ve ilahi değerlerden beslenir. Topyekün bir gelişim gerektirir.
İnsanî gelişim, insan davranışlarının dinamikleri ile ilgilenir. Kalp, beyin, vicdan, bilgi ve kesenin entegre bir şekilde belli değerlere bağlı olarak hareket etmesi, insanî gelişimin temellerindendir.
Belli değerlere bağlı ve üretken olmak, insanî gelişimin göstergelerindendir. *
İnsanî Gelişim ve Karakter Eğitimi
Kişi, doğuştan gelen ve mizaç olarak adlandırılan kişilik özelliklerini değiştiremez, fakat mizaç özelliklerini nasıl ve ne şekilde iyi ve doğru olarak kullanabileceğini öğrenebilir. Bu noktada bireylerin potansiyellerinin dengeli gelişimi ve özellikle çocuk yaşta başlayan Karakter Eğitimi hayati öneme sahiptir.
İnsanların farklı kişilik tiplerine ve mizaçlara sahip oldukları gerçeğinden hareketle bireylere özgü olarak karakter eğitimi ve potansiyel gelişimi uygulanmalıdır. Bu noktada değerler ve tecrübeler önem arz eder. Sosyal çevre ve eğitim davranışaları etkiler.
Olgun İnsan
Kişinin kabiliyetlerini en üst seviyede kullanması, kişiliğinin saplantı ve tutkularından kurtulması, zihinsel-duygusal ve fiziksel merkezlerinin sağlıklı bir şekilde işlemesi ve kişinin öze/asli fıtratına dönüşü olarak da adlandırabileceğimiz İnsanî Gelişim, bireyin asli gayesine göre yaşamasını ve kendisi-çevresi ve kainat ile sağlıklı ilişkiler kurabilmesini hedef alır.
Mizaç, kişinin doğuştan getirdiği özelliklerdir. Kişinin mizacı dış dünya ile girdiği ilişkide (sosyalleşme, yetişme, yaşananlar) vereceği / verdiği cevapların aralığını belirler. Bu arada kişinin direkt olarak etkileşime girmediği fakat kişiyi etkileyen makro faktörler de vardır. Kişilik bütün bu süreçlerin sonucunda oluşan kişiye dair davranış, düşünüş ve hissediş motifleridir.