Evlilik ve aile ocağı, sevgi ve muhabbetin en yoğun yaşanması gereken yerdir. Yoksa hayatın bin bir türlü yük ve ağırlığını taşımak zorlaşır. Aile bireyleri, birinin ihtiyaç duyduğu noktada diğerini şefkat ve sevgiyle farklı boyuta taşıyabilmelidir.
Sevgi mahrumu yetişenler, bu boşluğu karşılıklı olarak doldurabilme gayretinde olmalıdır. Aksi halde dolmayan boşluk, yoldaki çukur ve kasisler gibi sarsıntılara sebep olabilir. Bazıları da bu boşluğu yanlış yerlerde doldurmaya çalışabilirler. Bu durum çukur ve problemin daha fazla büyümesine sebep olabilir.
Sevgi gibi her duygu yerli yerinde, doğru yaşanmalı ve hissedilmelidir. Bazı kırgınlık ve zorluklar anında hakiki sevgi, aile içindeki zorluğu aşmaya ve zenginliklere vesile olacaktır. Niyet halis, gayret, sevgi ve muhabbet tam olunca, bir çok kapı açılacak, taraflar birbirine duyduğu şefkat ile zorlukları aşacaktır.