Çayın Alt Demliği “KAYNANADIR” Sürekli Kaynar Durur.
Hatta: Dikkat edilmezse TAŞABİLİR
Üst demlik” GELİNDİR” Alt demlik kaynadıkça onunda Hareketi artar.
Ama Zamanla da Olgunlaşır ve Demlenir…. …
“GELİNİN KOCASI ise Bardaktır.
Her iki Çaydanlıktan da Yeterince Nasibini Alır.
Biraz Kaynana Doldurur onu;
Birazda Gelin…
Bu nedenle de Denge Unsurudur. Açık ya da Demli çayın Hoşa gitmemesi Bundandır…. .
“ÇOCUKLAR”
Çayın Şekeridir. Tat verir. Çok Şeker, Çayın Lezzetini Bozar.
Şekersiz Çaya alışanlara ise, Bir tanesi bile… Fazla Gelir…..
“GÖRÜMCE”
ise Çay kaşığıdır. Arada Bir gelir; Karıştırıp Gider….
“KAYINPEDERE GELİNCE”
o da “Çay Tabağı”dır.
Çayın Demine, Suyuna Karışmaz; Bir Kenarda Lök Gibi Oturur.
Sadece Dökülenleri Toplar
ve çevreye zarar vermesini engeller.
Ancak;
Ara sıra boşaltılması gerekir, Yoksa Taşıp Herşeyi Berbat edebilir.
“ÇAY SÜZGECİ”
Ailenin Sahip olduğu Değerlerdir.
Aileyi Dış Müdahalelerden Korur.
Delikler Büyük olursa !
Çayın Tadı Kaçar.
Suyu Isıtan
“ATEŞ” ise
HOŞGÖRÜDÜR.
O Olmadan, Çay da Olmaz.
KISACASI
Bir Bardak Çay
“AİLEDİR”
ve
Ağız Tadıyla içilen Bir Bardak çayın
Üstüne Yoktur..