Dr. Hüseyin Emin SERT, İnsani ve Sosyal Gelişim Uzmanı, İNSGEM Resmi Web Sitesi Bilginin Hayata Taşınması, Gelişim Yolculuğu
Kan ile çizilen hudutlarıma
Beni de seferber edin beni de
Leke süremezler umutlarıma
Beni de seferber edin beni de
Vatanın bekası için solayım
Tarihimle yine gurur dolayım
Kara Fatma, Nene Hatun olayım
Beni de seferber edin beni de…
Sahada sevgiyle kinin maçı var
Cemocanım; üzüntüm var, acı var
Yüreğimde ecdadımın tacı var
Beni de seferber edin beni de…
(Cemile DÜZGÜN)
O allı, pullu bahar bitmeyecek sandım ben.
Su benim için akar, güneş bana doğardı,
Kapı gıcırtısına, oynayanlardandım ben…
Çağırana koşardım, darda kalmasın diye
Güle dikeni övdüm, kıyamazdım kimseye,
Sırtımda taşıdığım şimdi geçti köşeye,
Meğer vefa bilmeyen, yolda oyalandım ben…
Hani derler ya dengi, dengini bulmuyormuş,
Dibinde delik varsa, çuvalın dolmuyormuş,
Ak memenden emse de, bilmeyen bilmiyormuş,
Pişmanlıklarda piştim, dert odunda yandım ben…
Bellidir yanağımda sillesinin izleri,
Feleğin ettiğiyle korkuttum mu sizleri
Ben artık yolcu abbas, bitirdim çeyizleri
Uçmam gereken gökte, yerde yuhalandım ben…
Bin düşünüp bir yapmak benim bütün dediğim,
Umutsuzluğu silip atmak benimsediğim
Bu kırıntı şiirle anlatmak istediğim,
Hayatın kürsüsünden, kendi ders olandım ben…
Cemile Düzgün 13- 04- 05
