Hz. Ali k.v. (kerremAllhu vechehu)’nun, muhtelif zamanlarda insanlarla sohbetinde, İLİM ile MALI mukâyese etme *Dehâsı:*
1- İlim maldan üstündür. Zira ilim seni korur, hâlbuki sen malı korursun.
2- İlim harcandıkça artar, mal ise harcandıkça azalır.
3- İlim sayesinde düşmanlar dost olur, fakat mal sahibinin kıskananı ve düşmanı çoktur.
4- İlim dünyadan uzaklaştırır, ahirete yaklaştırır, mal ise ahiretten uzaklaştırıp dünyaya yaklaştırır.
5- Ölümle mal mülkiyetten çıkar, sana faydası yoktur. İlim mülkiyetinden çıkmaz ve sana çok faydası olur..
6- İlim sahibine sirayet eden bir nurdur. Mal ise, meşakkatıyla zulmettir, hele de yerinde kullanılmazsa..!
7- İlim “Allah’ın Kelâmından” çıkar, mal ise topraktan ve insanlar arasından çıkar.
8- İlim Peygamberlerin sevgilisidir. Mal ise Nemrut, Firavun, Haman ve Karunların sevgilisidir.
9- İlim, kendine hizmet edilendir. Mal ise hizmet edendir.
10- İlim, ruhun gıdasıdır. Mal ise cesedin gıdasıdır.
11- Ürkme ve telaş zamanlarında, ilim sana arkadaş olur. Mal ise seni ürkütür ve telaşlandırır.
12- Yolculukta ilim senin arkadaşındır. Mal ise yolculukta senin düşmanındır.
13- İlmin tahsil anı yavan ve tatsızdır amma, verme ve dağıtma zamanı lezzetlidir. Malın kazanılma anı tatlı, verme ve dağıtma anı çok zor ve acıdır.
14- İlim Peygamberlerin mirasıdır, mal ise imanlı-imansız herkesin mirasıdır.
15- Kıyamet gününde ilmin sorgusu, kazanılmasından olmaz. Fakat malın, hem kazanılmasından, hem de harcanılmasından sorgusu vardır. Helâl ise hesabı, haram ise azabı vardır.
16- İlmin sahibi şefaat edecek, malın sahibi ise şefaat olunacak..!
17- İlim sahibi asla unutulmaz, mal sahibi unutulur.
18- İlim kalbi nurlandırır, mal ise karartıp katılaştırır.
19- İlim sahibi yaratanına kulluğa meyleder, mal ise sahibini, imkanı ona verene karşı, nankörlüğe sevk eder. (Firavun ve Karûn’da olduğu gibi..)
Alıntıdır