Dr. Hüseyin Emin SERT, İnsani ve Sosyal Gelişim Uzmanı, İNSGEM Resmi Web Sitesi Bilginin Hayata Taşınması, Gelişim Yolculuğu
Vatanı vatan yapan değerler, ne çabuk unutuldu? Dini, milli değerleri birilerini karalamak için kullanmak ne büyük acizlik. Türklüğün suç sayıldığı, namusunu korumanın cahillik olarak adlandırıldığı bu günlerde birilerini karalama modası yeniden gündemde. Şehidimiz olduğu vakit beraber ağlayamıyorsak, aynı anda yüreğimizin telleri içten içe sarsılmıyorsa, o toplumda birlik zincirleri kopmaya başlamış demektir. Vatan yalnızca kara parçası değil, manevi birliğin ve inancın birleşmesidir aslında. Yalnız ne acıdır ki, kuyusu kazılır olmuş vatanımın. Gelenekler, görenekler unutulur olmuş. Sevginin adı gönül eğlendirme olmuş. Kısacası her şey değişir olmuş vatanımda. Asimile olmuş vatanımın insanı. Katı, zalim, mankurt olmuş. Emredileni yapan, sorgulamadan, özümsemeden inanan, saflığını yitiren, hazıra konan olmuş.
İlk önce dilimizden başladılar işe. Dilini kaybeden milletlerin çabuk yıkıldığını gördüler, karabasanlar. Türkçe’me saldırıyorlar şu an. Onu da elimizden almaları yakın. Geleneklerimize bakar mısınız? Unutuldu işte her şeyimiz. Bayram günleri kapı çalan yok artık. Büyükleri ziyaret kalkmış ortadan.
Kaybetmişiz aslında benliğimizi. Bir biz kaldık ortalıkta kalan parçaları toplayan. Belki yeniden inşa ederiz umuduyla yaşayan azınlık gibi kaldı. Yazık…! Arkamı dönüp de gittiğimde, geleceğin çocuklarına bir parça olsun Türk geleneğini anımsatacak hiçbir şey kalmadı elimde. Gençlik Oğuz Kağan’ı bileceğine Rambo’nun filmleriyle büyüdü. Dede Korkut Hikâyeleri’nin en hasını, Deli Dumrul’un ölüme karşı çıkışını bilemeden büyüdü bu gençlik. Müziğimizin en canlısını bileceğine, yabancı ne dediğini dahi anlamayan ezgilerle büyüdü bu gençlik. Ne bekliyorum? Ne bekliyorum ki Türklük ve müslümanlık adına hiçbir şey bilmeyen gençlikten. Baksanıza, bırakın milli bayramları; dini bayramları bile adamakıllı yaşayamıyorsak ipin ucunu çoktan kaçırmışız demektir. Sevginin değerini, bayrağın değerini bilemez olmuşsak çok şey
kaybetmişiz demek ki özümüzden. Vatanımın insanı bir şeyin değerini hep kaybedince mi anlayacak, her zaman? Vatanımın değerini de kaybedince mi fark edeceğiz acaba?
Değerler kolay kolay asimile edilemez. Umarım “değerlerini yaşamayan milletlerin ölüden hiçbir farkı olmadığı“nı en yakın zamanda anlar vatanımın insanı.
“Anlamaz ham adam olgun adamdan,
Söz hem öz hem az gerektir vesselam.”
GÜL DEMİRKIRAN
