Toplu Taşım Davranışları

İnsan olarak bir şekilde bir yerlere gitmek ve gelmek durumundayız. Her zaman özel araç ile gelip gitmek mümkün olmayabilir. Bazılarının ve bilhassa İstanbul gibi kalabalık şehirlerde yaşayanların, toplu taşım vasıtaları hayatlarının bir parçası da olabilir.
Otobüs duraklarındaki bekleme psikolojisinden, kalabalık otobüslere binebilme mücadeleleri, yer kapma, dar mekanları yerine göre vücutlar birbirine değme pahasına seyahat etme mecburiyeti, gergin bir hava oluşturabilmektedir. Daha sonra tekrar görme ihtimaliniz olmayan kişiler ile bu kadar yakın olmak gerginlik, belirsizlik ve manasızlık oluşturabilir. Bir de bazıları bakış, tutum, davranış ve hatta homurdanma ile olumsuz bir hava yayıyorsa, kolay gelsin!
Toplu taşım vasıtalarında insan çok farklı duygu ve düşüncelere dalabilir. Bu düşüncelerin, yazılabilmesi ve kayda alınabilmesi, sosyal gelişime veri oluşturabilir. Bu veriler; sosyal devlet ve sosyal belediyecilik için kullanılabilir. Belki durak ve uygun yerlere yerleştirilecek memnuniyet ölçerler, hizmet kalitesine katkı sağlayabilir.

Otobüs, metrobüs, metro, tramvay gibi vasıtalardaki tutum ve davranışlar incelenebilir. Bu vasıtalar sosyal gelişmişlik seviyesini göstermesi açısından da önem arz etmektedir.
Not: Çok defa kaleme almak istediğim bu konu, metrobüsle boğaz köprüsünden geçerken yazılmıştır.